
Na ogół spotykamy się z placami zabaw, które mają typowe podłoże. Trawa, piasek, wióry drzew są najpopularniejszym materiałem łagodzącym. Jednak nie da się użyć go do ogółu placów zabaw. Jeśli plac zabaw ma być rozbudowany, zawierać elementy zawieszone na sporej wysokości, w tym wypadku lepszym rozwiązaniem będą nawierzchnie syntetyczne. Wymagania, na temat używanych składników budowlanych określa europejska norma EN1177.
Wszystek typ nawierzchni ma swoje wady i zalety. Do często spotykanych form podłoża, obok naturalnych, należą również te w postaci zielonych mat, nazywane jako sztuczna trawa.
Jeśli zamierzasz wyszukać następne artykuły związane z omawianym w tym miejscu zagadnieniem, zobacz ofertę na stronie prezentującym analogiczne dane.
Do jej plusów można uwzględnić przystępność z jaką adaptuje się do naturalnego podłoża. Ponadto nie kruszą się ani nie ulegają innym uszczerbkom. Miejskie place zabaw mają przede wszystkim nawierzchnie syntetyczną. Jest to spowodowane dużą możliwością używania syntetyków na kostkę kamienną, asfalt, beton oraz niewielki kosztem utrzymania. Istotnym detalem tego rodzaju gruntu jest klej poliuretanowy (np. ). Ta wysokiej jakości warstwa łącząca jest nieoceniona przy różnych pracach remontowych i montażowych. Skleja ze sobą wszelkie rodzaje materiałów, produkując odporne na czynniki chemiczne spoiny.

Kolejną metodą rozkładania nawierzchni pod place zabaw są gumowe płytki lub maty. Ich budulec – wielokolorowy granulat (megastyro.pl/regranulat-styropianowy.html) – również łączony jest ze sobą przy pomocy kleju poliuretanowego. Ten typ tworzywa posiada duże właściwości pochłaniania uderzeń, stąd też minimalizuje ryzyko wypadku. Do jego dodatkowych zalet należy: ładny wygląd, a także konstrukcję, która dopuszcza swobodny wzrost trawy.